Het is met een totaal gewijzigde bezetting dat het Ben Sluijs Quartet zijn nieuwe cd uitbrengt. De groep bestaat momenteel uit Jeroen Van Herzeele (tenorsax), Manolo Cabras (bas) en Marek Patrman (drums). Ben zelf schreef alle composities en is te horen op altsaxofoon (en fluit op één nummer). Ondanks de heel serene hoes met een natuurfoto waar de kleur blauw overheerst (net als op Seasounds) is dit niet echt een soundtrack voor een rustige avond. Dit is avontuurlijke en bij vlagen zeer explosieve jazz. Vooral de combinatie Sluijs-Van Herzeele doet gensters opslaan. Hun hitsige dialogen in 3 Times Nothing die nog eens extra opgefokt worden door de drive van de ritmesectie zijn daar een goed voorbeeld van. Ook hun speelse uitwisselingen in Follow Your Neighbour die uitmonden in het sterk bopgetinte Happy Widow sluiten hierbij naadloos aan. Maar het kan ook anders. In de titeltrack horen we hoe de vier schoorvoetend een aantal mogelijke combinaties aftasten zonder dat de verwachte explosie er komt. In het verlengde hiervan is er Old Demons, een intrigerende ballad met film noir-trekjes. Op de hoes vermeldt Ben dat hij voor sommige stukken zijn inspiratie haalde bij o.a. Ornette Coleman, John Coltrane, Olivier Messiaen, Alexander Scriabin en John Ruocco. Met improvisatie als rode draad is dit een cd van een componist met een eigen persoonlijkheid wiens werk hier gebracht wordt door een kwartet van internationaal niveau. (GTB)