Altsaxofonist Ben Sluijs heeft een heel sprekende toon. Met enkele noten kan hij een stemming oproepen en daar drijft deze muziek ook wel op. Sluijs trekt al jaren op met hetzefde kwartet, met pianist Eric Vermeulen, drummer Eric Thielemans en bassist Piet Verbist. En dat is hoorbaar. De band is wars van spektakel maar speelt hecht en met veel gemak. Sluijs bouwt verder op de verworvenheden van de bop en houd van goedgemaakte, sfeervolle maar ook dartele nummers. Vaak zijn het die aanstekelijke thema’s die je zij muziek binnenlokken. Het openingsstuk “All one song” is van vrij klassieke snit. Op de verfijnde en de ontroerende ballad “Medieval” die zich langzaam openvouwt, roept pianist Erik Vermeulen meteen meesterlijk een melancholieke sfeer op. Ook in de andere nummers is zijn rol groot. Vermeulen speelt glashelder maar heeft ook panache, al schuilt die nooit in overdaad. “Flying Circles wordt op een vrije manier op gang getrokken. Piano en saxofoon trekken vaak samen op in uitgemeten unisono-passages, zoals in het flonkerende “Naomi”. Opvallend ook is dat de sound heel direkt is opgenomen, met een soms nagalmende piano en heel droge drums. (KVK)